Reconoixendo el terreno

Esto maitín no tenebe guaire tiempo pa ir ta la montanya, per tanto hebe de plantiar-me un obchectivo rapido pa poder estar en casa a las 10:30 como muit tarde. la primer idea yera d'ir ta Barrosa a fer las primeras luces sobre Robinyera e L'Almunia, pero quan he salito de casa he visto que esta nuet heba plevito e yera nuble, asinas que soi puyato ta Pineta, dimpués de dos meses din ir-ie, a veyer se i heba suerte con las boiras. Soi puyato per lo camín d'es Churros de Lalarri per se se despasaba e podebe veyer las primeras luces sobre Treserols, e bel·la cosa s'ha puesto fer:

La verdat ye que el río Lalarri ye muit agradeixito en este tramo: 300 metros de desnivel de churro en churro, la color e textura de la roca, tarda en entrar-ie el sol e ye rodiato de faus: immillorable d'agüerro. Asinas que soi ito a reconoixer el terreno que ya va pa un anyo que no pasabe per astí pensando en las fotos que miraré de fer este agüerro, baixando per l'altra man d'el río (atención, no i hai camín e ye perigloso, per ixo no aconsello a dengún que se i clave).
Per cierto, ya se nota cambio en l'ambient, y i hai cambio en el verde d'es perennes, talment s'adebante estianyo. Ya veyeremos.
Qualques cados poco conoixitos d'este río:

 E una piedra a la que tiengo muto carinyo, perque con una foto d'era gané un primer premio de fotografía (600 lereles, que no ye mica mal), a la que i he llevato a una pila de chent. Pa que tos fayatz una idea de cómo ye, yo le calculo uns 5 metros d'altura: