Tranga e garretas

Ya ye pasato Carnaval... bueno, remató el domingo, pero yo dica hue encara he tenito las conseqüencias d'es excesos comesos el domingo de tardes: mal en es pietz, en las garras, en el esquinazo, en la capeza per las cuerdas, la frent esnafrata d'es cuernos, bel·la nafra per es brazos... Entre el que recuerdo e el que m'han dito debié de fer l'animal sin conoiximiento. Qué mal que ye perder el costumbre de salir e, sobre tot, pasar d'es 30, que ya no te recuperas como antes.
Asinas yere el lunes, que quan habié d'ir a troballar pensé morir-me, ¡qué día més largo! Bien se vale que hue e maitín i hai fiesta, a veyer se torno a endrezar el suenyo, que encara el tiengo trestucato.
No he feto guaires fotos perque per aora m'estimo més de fer l'onso per astí e salir de marcha, pero en pincho dos que me fició mi pai.
Con dos garretas bien guapas e una madameta tamién muto guapa:
E con la garreta més guapa e pincha de tot el mundo:
Caldrá estar a la tisba hue perque seguntes dicen, hue se fará publica la propuesta grafica de l'Academia.